- Niestety, ale chyba złamałem żebro czy nawet żebra. Jedyną rzeczą, którą zastałem w tym wiatraku był Gengar, który postanowił się trochę rozruszać. Niestety przez niego zaliczyłem upadek z pierwszego piętra, a także moje wszystkie poki zostały pokonane - mówię krzywiąc się z bólu - mogłaby pani spojrzeć jak się czują me pokemony i rzucić okiem, czy to, aby na pewno złamanie?

- Dziękuję i dobranoc - wołam za pielęgniarką.
"Cóż, dużej różnicy mi to nie robi. Nierozsądną rzeczą byłoby ruszenie na demona bez odpoczynku. Na dodatek walka w ciemności niezbyt mi sprzyja, o nie. Trzeba poczekać do jutra, skonsultować się z burmistrzem, no i jeśli starczy czasu, to potrenować me poki na kimś. Ale to jutro" - myślę ziewając głośno i kierując swe kroki ku pokojowi. Wcześniej jednak zwracam się do kobiety:Tam idę pod prysznic, myję zęby i tak dalej, gaszę światło, ustawiam budzik na godzinę siódmą, a następnie kładę się spać, oddając swój umysł w objęcia Morfeusza...

"Cholera, zbyt przejmuje mnie ta cała sytuacja, oj, zbyt przejmuje" - myślę ocierając pot z czoła, zabierając balle i kierując swe kroki do łazienki. Tam biorę prysznic, myję zęby i tak dalej. Po chwili kontynuują tok rozmyśleń -"Więc tak, muszę rozwiązać sprawę tego wiatraka jeszcze dzisiaj. Nie mogę tego zostawić, gdyż jeszcze jakieś niewinne dziecko, szukając dobrej kryjówki do chowanego, wejdzie tam i poleje się krew. Więc plan jest taki: idę wpierw do stołówki, by coś przekąsić, bo z pustym brzuchem walczyć się nie powinno, następnie ruszam ku ratuszowi, by spotkać się z burmistrzem i wyjaśnić mu sytuację, przy okazji napominając o zapłacie za me egzorcystyczne usługi. Na koniec zaś idę do poskromić demona. Wcześniej może jeszcze potrenuję moje poki, ale zależy to od tego ile czasu mi zostanie. Muszę zdążyć przed zachodem słońca. Zagościć tutaj zbyt długo nie mogę." - wraz z tymi rozważaniami ruszam ku stołówce zamawiając co tam będzie - dla mnie i dla moich poków, rzecz jasna.